• Özgül bir nesne ya da durumla ilgili aşırı korku ya da kaygı olarak tanımlanır. En sık hayvan (kedi, köpek, yılan, arı vb.), doğal çevre, kan-iğne-yaralanma, uçağa binme, asansör, yükseklik ile ilişkili korkular görülür.
  • Çocukların gelişim sürecinde yaşa göre normal korkuları olabilir. Örneğin karanlık, gök gürültüsü, hayalet, yabancı kişiler, vb. Gelişimsel korkular ancak şiddetli olduklarında özgül fobi tanısı alırlar.
  • Nesne ya da durum her zaman korku uyandırır. Bazen korkulan nesneyi hatırlatan faktörler de korku ya da kaygının ortaya çıkmasına neden olur.
  • Genellikle korkulan nesneyle karşılaşmamak için yoğun kaçınma davranışları gösterirler. Zamanla bu kaçınma da çocuğun ya da ergenin işlevselliğini bozmaya başlar.
  • Korkulan nesneyle karşılaşıldığında donup kalma, çığlık atma, kaçma, sinirlilik ve çaresizlik gibi davranışsal belirtilerin yanı sıra çarpıntı, titreme, ürperme, terleme, karın ağrısı, baş ağrısı ve baş dönmesi gibi bedensel belirtiler de görülebilir.

 

TEDAVİ

  • En sık kullanılan tedavi yöntemleri diğer kaygı bozukluklarında olduğu gibi bilişsel davranışçı terapiler ve ilaç tedavileridir.
  • Küçük yaş gruplarında sadece davranışçı terapilerde etkili olmaktadır.
  • Terapilerde genellikle korkulan durum ya da nesne ile aşamalı olarak karşılaştırılır ve kaçınma davranışları söndürülmeye çalışılır.
  • Hafif ve orta düzeydeki özgül fobide sadece terapilerin uygulanması yeterlidir. Şiddetli olgularda ilaç tedavilerini terapiyle eş zamanlı olarak kullanmak gerekebilir.
ETİKETLER:
  • DOÇ. DR. MUHAMMED AYAZ
  • 2 Şubat 2018
  • 2672 Okunma